ازغند از دل تاریخ می‌آید، با کوله‌باری از تلخ و شیرینِ روزگار ، سرو را از زرتشت به یادگار دارد و باغ قلعه را از حسن صباح، ایوانِ مسجد را از رام شدگان تیموری و برج و بارو را از اسحاق خان قرایی .
(تابعیت ازغند بارها بین تربت حیدریه و کاشمر متناسب با قدرت حاکمان هریک، دست به دست گشته، اما امروز دیگر از تربت حیدریه جدا و به شهرستان مه‌ولات پیوسته است . فاصله تا مرکز شهرستان ( فیض آباد ) پنجاه کیلومتر ولی نزدیکترین شهر به آن کاشمر است که در فاصله‌ی سی کیلومتری غرب قراردارد.مختصات جغرافیایی بخش مسکونی آن 58 درجه و 48 دقیقه طولِ شرقی و 35 درجه و 16 دقیقه عرضِ شمالی ، ارتفاع متوسط محدوده‌ی روستا از سطح دریا 1280 متر است.)
از سه راهی شادمهر (در مسیر جاده بین المللی مشهد – بیرجند) که به سمت غرب حرکت کنی بعد از حدود بیست کیلومتر کم‌کم در کرانه‌ی شمالی جاده ، ازغند رخ می‌نماید. بافت روستا تقریبا در مجاورت و محل تلاقی کوه به دشت واقع شده و این باعث شده که نه تنها خود چشم‌نواز باشد، بلکه چشم‌انداز زیبایی را هم با اِشراف بر دشت فراهم کند. بنابراین هم «بر» و هم «از» روستا که می‌نگری جز زیبایی نمی‌بینی . اینها همه از دورست اما چون نزدیک آیی قصه دگرگون می‌شود
