بمناسبت عیدمبعث پارسال گفته بودم :
مونده یِم چکارکِنم ؟ شمابگین ای مردوما
مَیِستِم تیار کنم ، ای قلعه را بری شما
فکر و ذکر مو ایه ، کاری کنم دِ ای قلعه
شماها رای داین ، و بدهکارم ما سه شورا
ابروشو تِیار منی ، چشاش از بِخ خراب مِره
هِچکم حاضر نِمره ، که گوش کنه به حرف ما
قوم کوفه که مِگن،دِاینجیه، دِ ای قلعه
باور نمنن بِیِن ، یه چن روزِ دِ پش ما
دیشو دِ دور آتش ، بِچند نفرشو گفتم
چوبه مِجید(مسجد) نِمین ، خِنه بادا پیش خدا
همچنی شِلار مِدن ، نِگامِنَن ، وور مگن
مسلمو میی مایم ، هرگز نیم مثل شما
قیر قیر زیادکردن ، اما نگرفتم مو به دل
چو که خیلی زیادن ، دِ ای قلعه مثل اینا
نمونه ش نگا کنن ، دِ ای شو عیدبزرگ
هِچ کارِ هم ندرن ، ِد کوجین همی حالا
بیست وهفتم از رجب ، و شو مبعث اِمشوه
جشن و شادی مگیرم ، هر جا هستم و هر کجا
شایدم واپورسن از مو، مگه مبعث چیشیه
وِر مگم چه عیدیه ، بری همه تو ، همالا
یک شوی مثل امشب ،یه چیزی دنیار تِکودا
اوم دکوج ؟ د مکه ، میون کوه ، غار حراء
پیغمبرنشسته بو رو ورقبله ، دعا میکرد
یکدفعه وحی امه ، گفتش بخوان نام خدا
گفت پیامبر چی بخوانم ؟ موسوادی ندرم
گفت بخوان بنام رب ، که باشد اونام خدا
سن پیغمبراوشو ، چهل سالشم بیشترنبو
خاتم الانبیا شد ، روی زمین سرور ما
مسلمین همه جا ، دِ عید مبعث ورمگن
برتو تبریک محمد (ص) که شدی رهبر ما